برگرفته از گفتگوی خبر نامه پایداری با  مریم صیاد شیرازی، دختر شهید صیاد شیرازی ص 14

متاسفانه گاهی می بینیم که بعضی افراد زمانی که صاحب فرزند ناتوان یا عقب مانده ذهنی می شوند، ناشکری کرده و او را طرد می کنند. وقتی شهید صیاد متوجه شد که خداوند فرزند عقب مانده ذهنی به وی عطا کرده است، چه عکس العملی نشان داد و رفتار وی با این فرزندش چگونه بود؟

پدر موقع به دنیا آمدن من و دو برادرم در کنار مادر نبود،  ولی وقتی مرجان به دنیا آمد، او در کنار مادر حضور داشت. پدر نسبت به خواهرم احساس خاصی داشت و می گفت: خداوند این فرزند را بعنوان برکت زندگی ما قرار داده است. این فرزند که در جمع ما قرار گرفته، اهل بهشت است، کسی حق ندارد کمتر از گل به دخترم بگوید.
نگاه پدر نسبت به مسایل زندگی، نگاه گلایه و شکوه نبود و این نگاه از یقین پیدا کردن به آزمون الهی سرچشمه می گرفت؛ وی دنیا را موقتی و زود گذر می دانست و از به دنیا آمدن این فرزند بعنوان تقدیر الهی یاد می کرد.